Чэрыкаўшчына багата на таленавітых людзей, што было падцверджана неаднаразова. Вось і зараз мы хочам пазнаёміць нашых чытачоў з дасягненнямі Рыгора Халіпскага (на здымку), які прысвяціў шмат гадоў свайго жыцця настаўніцкай дзейнасці. Упершыню ў гісторыі роднага краю Рыгору Веніямінавічу ўдалося атрымаць перамогу ў намінацыі «Магутная сіла паэзіі» у рэспубліканскім конкурсе творчых пісьмовых работ «За што я люблю родную зямлю», прымеркаванага да завяршэння Года малой радзімы. Вынікі былі падведзены падчас Тыдня мастацкага слова і Дня беларускага пісьменства, пасля чаго нашаму земляку было даслана па пошце запрашэнне на ўрачыстае падвядзенне вынікаў конкурсу, якое перанесена па адпаведных абставінах на 20-я лічбы лістапада ў Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Акрамя гэтага, лепшыя творы будуць апублікаваны асобным сборнікам.
Трэба адзначыць, што больш за 200 творчых пісьмовых работ – вершаў, паэм, нарысаў, казак былі разгледжаны ў Інстытуце мовазнаўства імя Якуба Коласа па прапанаванай тэматыцы: «За што я люблю свой край», «Мова маёй малой радзімы», «Родная зямля — крыніца натхнення», «Квітней, мая радзіма».
— Некалькі год таму да Дня вёскі Зоры мяне папрасіла загадчык сельскага клуба напісаць верш, — узгадвае гісторыю напісання аўтар твора Рыгор Халіпскі. — Я не ведаў, ці атрымаецца. Але атрымалася. Потым я некалькі разоў яго ўдасканальваў, як кажуць, «шліфаваў». Аб рэспублікаскім конкурсе я даведаўся праз абласную газету, і вырашыў прыняць у ім удзел. Мне вельмі прыемна, што мовазнаўцы Беларусі звярнулі ўвагу на мой верш «Вёска ў абдымках зорнага неба».

Вёска ў абдымках зорнага неба (Узорны гімн беларускай вёскі)

Вёска ў абдымках
зорнага неба.
Шчодрае поле дорыць
нас хлебам.
Справы сялянскай важкі
набытак
Працай руплівай годна
здабыты.

Прыпеў:
Зоры, заранка,
зары зараніца,
Нашых вытокаў святая
крыніца.
Душы людскія пяшчотаю
грэла,
Сэрцы люляла
на зорных арэлях.

Хлеб наш надзённы,
жыцця аснова…
Кожнай эпохі галоўнае
слова.
Зерне ў полі штогод
каласіцца.
Хлеб на абрусе –
жыццё не спыніцца.
Прыпеў

Плынь нетаропкая ціхай
рачулкі,
У квецені бэза
дрэмлюць завулкі.
Сэрцу спакой і прытулак
падорыць
Вёска з прыгожаю
назваю Зоры.
Прыпеў

Толькі з табой у хвале
і ў дакоры
Я застануся ў шчасці
і ў горы.
Лепшая ў свеце,
іншай не трэба,
Вёска ў абдымках
зорнага неба.
Прыпеў