Пра сапраўдны цуд, незвычайны, неверагодны, але такі патрэбны хрысціянскім вернікам — здабыццё Жыровіцкай іконы Божай маці — ішла гаворка на чарговым занятку з навучэнцамі ДПЛ № 11 у рамках праекта “Духоўная азбука”, які рэалізуе Цэнтральная раённая бібліятэка сумесна з храмам Раства Найсвяцейшай Багародзіцы г. Чэрыкава.

На гэты раз яго правёў Андрэй Жук, сын настаяцеля нашага храма, аспірант Мінскай духоўнай семінарыі.

Свой аповяд аб адной з найвялікшых святынь усіх хрысціян, якой, дарэчы, ў будучым годзе споўніцца 500 год,  ён пачаў з гісторыі аб тым, як і хто знайшоў Найсвяцейшую выяву. Андрэй растлумачыў хлопцам і дзяўчатам, чаму праз некаторы час у невялічкім мястэчку Жыровічы пабудавалі царкву. А таксама ў падрабязнасцях паведаміў аб тых гістарычных па-дзеях, якія былі цесна звязаны з абліччам Найсвяцейшай. Выступленне было б няпоўным, калі б Андрэй не рассказаў пра тыя цуды, якія адбываліся з людзьмі, шчыра маліўшыміся перад вобразам Жыровіцкай Божай Маці. Найбольшая колькасць з іх — цуд вылячэння ад розных людскіх хвароб. Аспірант звярнуў увагу маладых слухачоў на тое, што ў Жыровіцкім манастыры вядзецца спецыяльная кніга, куды запісваюцца ўсе цуды (хто, калі і ад якой хваробы выздаравеў), якія адбываліся з прыхаджанамі перад святым абліччам.

Не прамінуў ён рассказаць і аб самой святой мясціне — Жыровіцкім манастыры, яго прыгажосці, невымоўнай аўры, якая там пануе, велічы не толькі святой пабудовы, але і прыроды, што яе акружае.

Аповяд Андрэя Жука быў насычаным цікавымі фактамі, даволі поўным і зразумелым для юнакоў і дзяўчат і, нават, у нейкім сэнсе, блізкім — таму што аб духоўным боку жыцця ім казаў не старац ці чалавек на два-тры дзесяткі год старэйшы за іх, а малады прыгожы чалавек, такі ж як і яны.

Цікавы расказ Андрэя Жука дапоўніў дакументальны фільм, які даў магчымасць ліцэістам завочна пабываць у Жыровічах, убачыць святую ікону.

Пытанне аб тым, ці спадабалася чарговая сустрэча моладзі, было лішнім, бо напрыканцы сустрэчы навучэнцы самі адзначалі, што з задавальненнем пабывалі б у Жыровічах і дакрануліся да цуда  — Жыро-віцкай іконы Божай Маці. Спа-дзяёмся, іх жаданне споўніцца.